۱۳۹۲ فروردین ۲, جمعه


خوانندگان  بسیار  محترم  و  گرامی

بهار با همه زیبائی و شکوهش نو روز را بهمراه خود بخانه های ما آورد. با تمام غم و اندوهی که بخاطر مشکلات ایران عزیزمان در دل دارم. ولی چون نو روز یادگار نیاکانمان می باشد و تنها فرهنگ مشترکی است که ما ایرانیان را که در هر جای جای این جهان پهناور را بهم پیوند می دهد را گرامی میدارم.

باید بدانیم نو روز آسان بدست ما نرسیده است. از راه دور چند قرن و با پشت سر گذاشتن فراز و  نشیب  های  زیاد  و پاسداری  نیاکانمان  بما  رسیده  است. لذا  خویشتن کاری ما می باشد که از نو روز  پاسداری کنیم  برای نسل های آینده.

انتخاب روز اول بهار بعنوان نو روز و شروع سال جدید نشانگر نبوغ ذهن و جهان بینی و ظرافت ذوق و احساس نیاکانمان بوده است و قرن ها ست که جشن نو روز هم چون گوهری درخشان  بر تاج  زرین فرهنگ و تمدن  ایران  زمین  می درخشد و بر همه جشن ها فخر می فروشد. زیرا جشن نو روز با رستاخیز طبیعت و  شادمانی گره  زمین است.

لذا نو روز را به همه ایرانیان پراکنده در پهن دشت گیتی شاد باش گفته با این امید که بهاری پر نشاط- نو روزی شاد و سالی همراه با آزادی ایرانیان از زندان بزرگی بنام ایران باشد.

نو  روز  بر  همه  شما  خجسته  باد