دوازدهم فروردین 1358 خورشیدی شروع فقر، نکبت و بد بختی
ملت ایران
اگر خوب بنگریم روز ها خاطراتی در خود دارند که بعضی از آنها شادی بخش و سرور انگیز است و گاهی بسیار درد آور و متأثر کننده . مانند روز دوازدهم فروردین 1358 خورشیدی. زیرا رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی در این روز در ایران تشکیل شده است. بهمین دلیل این روز یکی از منفورترین روز ها در طول تاریخ چند هزار ساله ایران است.
دوازدهم فروردین از این جهت برای ما ایرانی ها منفور است زیرا مشتی آخوند بی صیرت – رذل- و جنایت کار با برخورداری از قوانین واپسگرای اسلام بر سرنوشت ایران و ایرانی مسلط شدند و حدود 33 سال است. فقر - بدبختی – نکبت – سنگسار - اعدام های دسته جمعی را در کشوری که مردمش در صلح و صفا زندگی می کردند و روابط بسیار خوبی با هم داشتند را بوجود آوردند.
دوازدهم فروردین که روز تشکیل رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی است. بدین جهت منفور است زیرا زهر اسلام حاکم بر ایران و اعدام های امیران ارتش روی پشت بام مدرسه علوی که دل انسان ها را جریحه دار کرد را یک تکلیف اسلامی میدانند. دوازدهم فروردین از این جهت تنفر انگیز است که دل های ملت ایران پر از غم و چشم ها بجای اشک از خون پر شده است.
دوازدهم فروردین بدین جهت روز نکبت بار و فقر و بدبختی نامیده میشود زیرا ناله های مادرانی که فرزندانشان اعدام شده و یا فرزندانی که بی پدر و یا بانوانی که بی شوهر شده اند، تمام شهر های ایران را پر کرده است.
دوازدهم فروردین 1358 خورشیدی از این جهت منحوس است زیرا روشنفکران ما، توده ائی های بیوطن بچه استالینی و جبهه ضد ملی ها. ایران مترقی را که رضا شاه و محمد رضا شاه بر آن حکومت می کردند را با خمینی گجستک عقب مانده فکری و قوانین واپسگرای 1400 سال پیش عوض کردند.
دوازدهم فروردین از این جهت روز مصیبت بار برای ملت ایران است که جمهوری اسلامی سبب برده ساختن تمام زنان و مردان شده و آزار و تجاوز به زنان و دختران را یک حق اسلامی می داند.
دوازدهم فروردین با تشکیل جمهوری منحوس اسلامی سبب شد که دانشجویان را از پنجره خوابگاهشان به بیرون پرت کنند و دسته دسته پیر و جوان – دختر و پسر را به دار آویزند و یا با قانون قصاص شان دست و پای مردم را قطع کنند..
دوازدهم فروردین یکی از شوم ترین روز های تاریخ 2500 ساله ایران است و آن را باید قادسیه دوم نامید. زیرا خمینی گجستک تازی پرست. غارت ایران را لازم و واجب دانست تا غارت تازیان بیابان گرد پا برهنه را در صدر اسلام که در ایران انجام دادند را محترم دارد.
آخوند های شیاد روضه خوان دو تومانی که از دوازدهم فروردین 1358 خورشیدی رسماً حاکم و فرمانروا بر ایران شدند. معتقدند تا وقتی که نام اسلام در بین مردم محترم است از جنایت –کشتار – تجاوز به بانوان و دختران ابائی نباید داشت.
آخوند های فریبکار بخصوص اربابان استعمارگرشان میدانند تا وقتی ملت ایران به الله و قرآن احترام می گذارند می توانند در لباس دین خشونت کنند ، آدم بکشند، فریبکاری کنند، به آزادی بانوان حمله کنند و نام آن را رعایت حجاب اسلامی گذارند. غارت کنند نامش را مصادره اسلامی گذارند. بنا حق بکشند نامش را برای خوشنودی الله گذارند. حق حاکمیت و آزادی فردی ملتی را به زور بگیرند. نامش را امر بمعروف و نهی از منکر گذارند. دوازدهم فروردین روز ننگین است زیرا مام وطن – ایران عزیزمان طی یک توطئه جهانی با همکاری مجاهدین خلق – توده ای های بیوطن بچه استالینی همیشه خائن و جبهه ضد ملی ها کلاه بزرگی سر ملت ایران گذاشتند که تا زانوی آنها را گرفت.
دوازدهم فروردین منحوس است. زیرا ملت ایران نمی دانست بر گشت جامعه مترقی اش به هزار و چهار صد سال قبل یک تکلیف اسلام حکومتی است و آخوند ها در صدد محو و نابودی فرهنگ و هویت ملی ایرانی ها می باشند.
لذا ننگ و شرم بر آنهائی باد که این همه جنایت و واپسگری ها را می بینند باز در جهت پایداری و نگهداری این حکومت منفور و اشغالگر در تلاش اند و عوامفریبی می کنند. مانند اکثر رسانه های گروهی و برنامه سازان آنها و روشنفکران خائن پشت به ملت کرده.
به امید بیداری – پایداری و پیروزی ملت معصوم و بی یار و یاور ایران.
