۱۳۹۰ فروردین ۲۶, جمعه

پاسداری از یاد گار های نیاکان خود

ملت ایران بکوری چشم رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی تازی پرست جشن چهار شنبه سوری  و  نوروز را که یادگار نیاکانشان می باشد را با تمام غم و اندوه  و مشکلات که داشتند را با شادی  و نشاط  برگزار کردند. و ثابت کردند  هنوز پای  بند  به  فرهنگ نیاکان خود هستند. ایرانیان بخوبی می دانند نوروز تنها فرهنگ مشترکی است که ایرانی ها را با هر عقیده و با ور سیاسی بهم پیوند میدهد. این راز بزرگ نوروز است وکشور های استعمارگر  بخصوص  دولتمردان  جزیره   اهریمنی  انگلستان در صدد  نابودی    نوروز می باشند. ارکستر شادی و نشاط  نوروز را حد و مرزی نیست.. لذا کشور های استعمارگر با گماردن و بهره گیری از وجود تاریک اندیشان و عقب مانده  های فکری تازی پرست که  فرهنگ مرگ و ناله و ماتم و سینه زنی  و  خرافات را  تبلیغ  می کنند تا  بر جهالت افراد جامعه افزوده شود تا بتوانند از آنها سواری گرفته ومنابع غنی آنها را غارت کنند. ولی ملت  شجاع ایران بخصوص جوانان  به آن حد آگاهی رسیده اند که دیگر گول این قبیل عوامفریبی ها را نخواهند خورد و دین اسلام و  حضرت عباس و سر بریده حسین و غیرو برای آنها دیگر جاذبه ای ندارد.
دیدیم علیرغم تمام سختگیری  ها و تهدید و محدودیتی که تازی پرستان اشغالگر حاکم بر ایران برای ملت ایجاد نمودند نتوانستند مانع برگزاری جشن های چهارشنبه سوری - نوروز و سیزده بدر شوند حتی با تشکیل سپاه کوهستان. زیرا گفته حکیم و فیلسوف آشو زرتشت در گوش ملت ایران طنین انداز است که میگوید اهورا مزدا برای مردم شادی آفرید.
لذا دیدیم  ملت ایران چه زیبا پایان 12 روز جشن و شادی نوروز خود را در دامن طبیعت و در پهن دشت گیتی دور هم جمع شده به رقص و پایکوبی و شادی پرداختند و به جهانیان ثابت کردند فرهنگ ایرانیان تازی پرستی و شیون و سینه زنی نیست. سبزی پرورش  داده خود را به آب  انداختند تا   افراد فرصت طلب  مانند  مهدی   کروبی و میر حسین موسوی که دستشان تا آرنج به خون ملت ایران آغشته است و اربابانشان بدانند دیگر رنگ سبز برای ملت ایران جاذبه ای ندارد. اگر در خارج از کشور می بینیم عده ای هنوز بدنبال کروات و دستبند و شال گردن سبز هستند جیره خواران و نوکرانی هستند که چشم طمع به چند دلار مزد دارند
به امید اینکه سال آینده ایرانیان بتوانند روز های ملی و میهنی خود را که یادگار نیاکانشان می  باشد را در ایران آزاد  شده  بدون نیرو های سرکوبگر و سپاه کوهستان را بر گزار کنند و با هم فریاد آزادی سر دهند و بگویند.
 اهریمن  شرمت باد . ننگت باد . مرگ ابدی بر تو باد : به امید آن روز.